Eén van de nadelen van regelmatige teamwisselingen is dat de routine en de kennis een beetje verdwijnt. Zo ook in ons team waar diverse nieuwe chauffeurs en bijrijders voor de Parijs route ingepast zijn. Dat betekend dus serieus de route weer voorverkennen. Al moet ik er bij zeggen dat ik hem ruim 10 jaar geleden al gelopen heb en er heel veel aan de route is veranderd in die tijd met name dan in Frankrijk. En dus togen Manfred, Bianca en Arjan op vrijdagmiddag 13 april richting Parijs. Met de nodige files, bij Antwerpen, Parijs en Lille arriveren we rond 21:00 in ons hotel midden in Parijs. We deden het lekker makkelijk en namen het Ibis hotel, wat later bleek zeker niet helemaal beloont wat je er voor betaald. Zoals de meesten wel weten is het een saai doorrijplek zonder opsmuk, het zij zo. Maar we moesten ook nog eten en daarvoor vonden we een leuk tentje in een Parijse volksbuurt, helemaal goed. Met de nodige versnaperingen togen we om 12 uur ons bedje in, en spraken af om 8 uur te ontbijten. Ik was maar 5 minuten te laat maar werd meteen op mijn vingers getikt.. terecht, tijd is tijd!!
Na het (karige) ontbijt direct op pad naar het start terrein, waar we via de achteruitgang ook daadwerkelijk naar de denkbeeldige startstreep konden wandelen. Een vreemd gezicht hoor alles zo stil terwijl je weet dat straks met pinksteren het hier zal bruisen van de activiteiten, leuk om eens te zien. En daar gingen we op pad de uitgestippelde route volgend volgens het routeboek met als back up de Garmin pro app. Het werkte super!!, heel knap van de organisatie om alles zo goed voor te bereiden. Na een kilometer of 20 riep ik vanaf de achterbank echter dat ik de route op mijn tablet kwijt was, en ja hoor verkeerde afslag.. kan gebeuren. Bij het 35 km. herkende ik het beroemde heuvelachtige bospad, gaaf om daar 12 jaar later weer te zijn. Fijne herinneringen van lang geleden kwamen weer boven… Onze eerste wisselplaats doemde op na precies 50 km. wat door Manfred en Hayo al was voorbereid bij La grange de Monmarte (maar dat zeg jullie nl. helemaal niets, maar komt goed hoop ik). Na zo’n 73 km. gunde we onszelf een kleine koffiepauze en zochten een plaatselijk café op. Gelukkig hadden we Manfred bij ons die op zijn beste frans thee en koffie kon bestellen. Direct na deze pauze zochten we een winkel op om een lekker stokbrood met kaas en ham te scoren, en ook dat viel bij ons in goede aarde. Door naar wisselpunt 2 en toen was het de hoogste tijd om te tanken maar dat viel ons niet mee, maar gelukkig werden we door een zeer vriendelijke fransman (ja die zijn er ook !)letterlijk naar een tankstation gebracht, helemaal top!. Inmiddels was het 16:15 en passeren we stopplaats Bertry, ik weet nog uit ervaring hoe lekker daar straks de worst zal smaken, maar nu was het helemaal verlaten. Inmiddels doen we wisselpunt 3 en 4 aan en nemen zoals gebruikelijk weer een paar foto’s en noteren de coördinaten voor ons straks te volgen routeboek ( en in de fiets garmin). Om half 6 passeren we op precies 250 km.de Belgische grens en kruisen op wisselpunt 5 aan. Daarna wisselpunt 6 bij Leerbeek, inmiddels 19:00 uur, waarna het de hoogste tijd is om een slaapplek te vinden.
Via de moderne huidige techniek zagen we op 10 km. van de route een hotel Reds Martin. En dat bleek een voltreffer te zijn voor niet eens hoge prijzen kwamen we in een schitterende locatie terecht wat het thuiscentrum van de Belgische voetbalbond bleek te zijn. En met een heerlijke hap en een lekker belgisch biertje doken we om half 12 ons mandje weer in, morgen tenslotte weer vroeg op voor nog een drukke dag. Om precies 8 uur zitten we aan het overheerlijke ontbijt, met slechts een paar vroege vogels, in de fraaie ontbijtzaal. Om negen uur hebben we onze weg vervolgd op naar Zele. Daar hebben we afgesproken om met ons hele team doorheen te lopen en mee feest te vieren en dus extra aandacht voor ons rustpunt, hopelijk dat het straks allemaal goed uitpakt. Bovenal is de Roparun genieten van al je voorwerk zoals je acties en andere voorbereiding.
Daarna komt Antwerpen aan de beurt, zoals bekend moet je daar een flink stukje omrijden bij de Kennedytunnel maar ook dat ging probleemloos. Jammer dat daar het echte Roparunfeest maar niet van de grond wil komen. Dan is de grensplaats Putte aan de beurt, altijd weer een mooi moment om de nederlandse grens te passeren, direct gevolgd door Ossendrecht. We verwachten daar op pinksteren maandag om een uur of 5 aan te komen dus hebben de inwoners dan al een gezellige nacht achter de rug. Ook hier is het altijd een geslaagd feest en weet ik uit ervaring dat je als loper een enorme boost krijgt voor de laatste 100 km. Om 14:15 passeren we Bergen op Zoom die helaas na zoveel jaren geen doorkomst meer organiseren en dus zullen we dit tijdens de run ook snel aan ons voorbij laten gaan, geen gele stad meer!.
Vanaf hier zal de route vooral veel Run Bike Run stukken bevatten en gaan we afhankelijk van het weer kiezen om de lopers en fietsers nog begeleiding te geven of dat we ze alleen zullen laten, we gaan het zien! Tot slot zijn we nog even in Willemstad en Klaaswaal wezen kijken hoe het verkeer en eventuele ondersteuning georganiseerd kunnen worden en besluiten rond half 4 dat we de route goed hebben getest en eigenlijk geen kink in de kabel van het routeboek hebben kunnen ontdekken, maar dat zal tijdens de run allemaal wel anders zijn met andere omstandigheden zoals tijdsdruk, stress, donker, misschien wel regen, vermoeidheid, slaaptekort etc. etc. maar vertrouwen op ervaring en inzicht en dan zal het vast allemaal goed komen. We hebben er als team in ieder geval alles aan gedaan om ook onze 7e run met Steamwork tot een goed einde te brengen. Op naar Parijs op 18 mei!!
Arjan Holster
